ابری سرگردان

میان دل آسمان

برگی سرگشته

در تلاطم رود

دلی بی تاب

در قفس سینه

همه شناور و

در پیِ تعلقی معلق اند.

کاش یکی شنا می آموخت

امروز تو دیگر نیستی
و من در غم نبودن تو
درد میکشم
یک چیز را میدانی ؟
زمانی که بودی هم از ترس اینکه روزی شاید نباشی
باز هم درد میکشیدم .

                                              من و خیال تو باز به هم رسیده ایم

                                                        سر در آغوش هم

                                                             بغضی گنگ

                                                   هق هق هایی بی صدا

                                                        دقیقه هایی زرد ...

                                    كاش می دانستی خیال تو در این سوی تنهایی

                                                        با من چه می كند